تشخیص کودکان؛ باید باهاش ​​چکار کنم؟

کدام یک از فرزندانتان را بیشتر دوست دارید؟ احتمالاً والدین پاسخ دقیقی به این سؤال نمی دهند. بر اساس نظرسنجی از 384 خانواده که تفاوت سنی فرزندان در آنها 3 تا 4 سال بود، 74 درصد از مادران و 70 درصد از پدران علاقه بیشتری به یکی از فرزندان نشان دادند. به گفته دکتر پل هوک میس، تمایز قائل شدن بین کودکان کاملاً طبیعی است، اما این بدان معنا نیست که مشکلی نیست و می تواند باعث آسیب دائمی به کودکان شود. اگر شما هم درگیر بچه های فهیم هستید، نگران نباشید. زیرا راه‌هایی وجود دارد که می‌توانید اطمینان حاصل کنید که فرزندانتان همان میزان عشق را دریافت می‌کنند. در ادامه تعدادی راه حل ساده و کاربردی ارائه کردیم.

1. احساسات خود را بپذیرید

اعتراف به اینکه بین فرزندانتان متفاوت هستید خوب نیست، اما تظاهر به اینکه علایق یکسانی دارید نیز کمکی به تغییر وضعیت نمی کند. دکتر هوک مایر می گوید: هنگام تمایز بین کودکان، مهم است که اجازه ندهید اولویت های شما بر تربیت فرزندان شما تأثیر منفی بگذارد. انکار رفتار تبعیض آمیز فرزندان به حل مشکل شما کمکی نمی کند، اما با پذیرش آنها می توانید اقدام بهتری انجام دهید و آنها را به همان اندازه دوست داشته باشید.

2. با هر کودک جداگانه وقت بگذرانید.

گذراندن وقت با فرزند مورد علاقه تان آسان است و والدین و فرزند خوب با هم کنار می آیند. این بدان معناست که آنها درگیری کمی دارند، از با هم بودن لذت می برند، علایق و سرگرمی های مشابهی دارند و رابطه آنها بدون نیاز به برنامه ریزی عالی است. مشکل اصلی گذراندن وقت با کودکانی است که والدین را دوست ندارند و اغلب سرگرمی های یکدیگر را درک نمی کنند. چه کار باید بکنیم

دکتر هوک از والدین دعوت می کند تا وارد دنیای فرزندان خود شوند و زمان بیشتری را با آنها بگذرانند. به خاطر داشته باشید که فرزندان شما به همان میزان زمان و توجه نیاز دارند. حتی اگر کشتی را دوست ندارید یا نمی دانید که چرا فرزندتان از تماشای قطار لذت می برد، به آنها بپیوندید. حداقل یک بار در ماه برای هر یک از فرزندان خود زمان خاصی در نظر بگیرید. همچنین سعی کنید هر روز چند دقیقه را با فرزندان خود بگذرانید. به آنها توجه و علاقه نشان دهید و مطمئن شوید که احساس ارزشمندی می کنند.

3. در مجازات و پاداش منصف باشید

قوانین انضباط و پاداش خود را برای هر یک از فرزندان خود مرور کنید. آیا برای فرزندان دلبندتان استثنا قائل می شوید یا به همه امتیازات عمومی می دهید؟ شاید اگر کودک مورد علاقه شما چیزی را فراموش می کند، فکر می کنید طبیعی است، اما وقتی بچه های دیگر چنین اشتباهی می کنند، به آنها بگویید که باید مسئولیت بیشتری داشته باشند و مدام این موضوع را به آنها یادآوری کنید.

البته انصاف به این معنا نیست که همیشه با آنها یکسان رفتار کنید. انتظارات شما در مورد مسائل مختلف باید بر اساس سن و سطح بلوغ فرزندانتان باشد. فقط مطمئن شوید که دلیل تمایز کودکان منطقی است و میزان تنبیه و پاداشی که دریافت می کنند نیز قوانین مشخصی دارد.

4. به همه فرزندانتان برای رفتار مثبتشان پاداش دهید

شما می توانید بیشتر اوقات کودک مورد علاقه خود را تحسین کنید، در حالی که باید همه کودکان را به خاطر رفتار خوبشان تحسین کنید. به عنوان مثال، از آنها به خاطر انجام به موقع تکالیفشان یا اینکه در هنگام انجام کارهای خانه چقدر صبور هستند، قدردانی کنید. اگر می بینید که آنها کار خوبی انجام می دهند، به جای اینکه فقط از آنها تشکر کنید، آنها را تشویق کنید و دلیل آن را توضیح دهید.

اگر یکی دو نفر از فرزندانتان بیشتر از بقیه بازیگوش باشند، پیدا کردن چیزهای مثبت برای تحسین کردن آنها برای شما سخت تر خواهد بود، اما قطعاً رفتار خوبی برای دریافت پاداش خواهید یافت. قدردانی به آنها احساس خوبی می دهد و نشان می دهد که رفتار آنها برای شما ارزشمند است.

5. طوری رفتار نکنید که فرزندانتان احساس کنند شما متفاوت هستید.

تصور کنید که فرزندان خود را به پیاده روی روزانه می برید. کودک شما بی قرار و عقب مانده است. با گفتن چیزی شبیه «اگر برادرت خیلی عقب نیست، می‌توانیم برویم بستنی بگیریم»، به کودک عقب‌مانده احساس می‌کنید که با او مقایسه می‌شود و سوءتفاهم می‌شود، در حالی که ممکن است او را تشویق کنید که سریع‌تر حرکت کند. مایه نشاط و رفاقت او باشید.

فراموش نکنید که مقایسه کودکان آنها را در مقابل یکدیگر قرار می دهد. هر کودکی توانایی های خاص خود را دارد و منحصر به فرد است. مقایسه توانایی‌های کودکان و نحوه انجام وظایف روزمره آنها اغلب غیرقابل تحمل و معکوس است. مقایسه در نهایت باعث می شود که کودکان تسلیم شوند و از تلاش بزرگ اجتناب کنند.

کودکان به طور طبیعی سعی می کنند والدین خود را راضی کنند و مقایسه آنها با یکدیگر باعث افزایش اضطراب و استرس و کاهش عزت نفس آنها می شود. مخصوصاً وقتی فکر می کنند برادران و خواهرانشان بهتر از آنها هستند. راهنمایی و تشویق خصوصی کودکان بهترین اقدام است.

6. سعی نکنید آنها را وفق دهید

اگر فرزندان شما دائماً احساس می کنند که به دلیل ترس خواهر یا برادر کوچکشان اجازه تماشای برنامه های تلویزیونی خود را ندارند یا به دلیل حساسیت خواهر یا برادرشان به آنها نمی توانند غذاهای خاصی بخورند، ممکن است عصبانی شوند. سعی کنید مکانی را به آنها اختصاص دهید تا هر کدام بتوانند از برنامه های مورد علاقه خود استفاده کنند. شرایطی را که می خواهید برای فرزندانتان ایجاد کنید و با آنها همدلی کنید، با آنها مخالفت نکنید.

7- منصف باشید

ساده ترین راه برای نشان دادن اینکه شما نسبت به کودکان تبعیض قائل نیستید این است که منصف باشید. به عنوان مثال، هنگام خرید هدایای کریسمس، مطمئن شوید که همه فرزندان شما به همان تعداد هدیه دریافت می کنند. سعی کنید فرصت های یکسانی برای همه کودکان فراهم کنید. اگر مرتباً برای فرزند کوچکتر خود اسباب بازی می‌خرید و بچه‌های بزرگ‌تر را نادیده می‌گیرید، منصفانه نیست. سعی کنید برای بچه های بزرگتر چیزهای کوچک و متناسب با سن و نیاز آنها بخرید.

8. فرزندان خود را جدی بگیرید

ممکن است کودکان به خاطر تمایز قائل شدن بین کودکان به شما اعتراض کنند. هنگامی که فرزندانتان از شما شکایت می کنند، مواجهه با آنها بی فایده است و هیچ کاری برای کاهش اضطراب و اثرات نامطلوب آن در بزرگسالی نمی کند. به جای نادیده گرفتن مشکلات فرزندانتان، سعی کنید آنها را حل کنید. در ادامه شما را با چند روش موثر آشنا می کنیم.

1. حقیقت را بگویید

تصور کنید که فرزند بزرگتر شما تلفن همراه دارد، در حالی که کوچکتر تلفن همراه ندارد. این رفتار از دیدگاه او ناعادلانه است، پس در مورد دلایل تصمیم خود با او صحبت کنید. یا مثلاً اگر برادر یا خواهرش وقت بیشتری برای بازی دارند، به او بگویید که اگر تکالیفش را به موقع انجام دهد، می تواند به اندازه آنها بازی کند.

2. در مورد شباهت خود صادق باشید

این امکان وجود دارد که شما و یکی از فرزندانتان علایق مشابهی داشته باشید که باعث شود زمان بیشتری را با او بگذرانید و این باعث ناراحتی دیگر فرزندانتان شود. شما می توانید با یک توضیح صادقانه وضعیت را اصلاح کنید. همچنین حتماً بگویید که گذراندن وقت با کودکی که با او سرگرمی های مشترکی ندارید به همان اندازه برای شما خوشایند است. هرگز در مقابل اعتراض آنها مقاومت نکنید و از پیشنهادات برای بهبود وضعیت استفاده کنید.

3. به آنها بگویید دوستشان دارید

به همه فرزندانتان بگویید که آنها را دوست دارید و نزدیک بودن به برادر یا خواهرشان از عشق شما به آنها کم نمی کند. همچنین دلایل توجه بیشتر به یکی از فرزندان خود را بیان کرده و آن را منطقی توضیح دهید.

4. احساسات فرزندتان را تایید کنید

حتی اگر نمی دانید چه رفتاری فرزندتان را آزار می دهد، احساسات او را بپذیرید. به آنها نشان دهید که احساس ناراحتی و ناراحتی آنها را درک می کنید و همچنین نگران این موضوع هستید.

5. مراقب باشید که کودکان را از دیگران متمایز کنید

ممکن است شما عامل اختلاف فرزندان و همسر، دوستان یا اعضای خانواده خود نباشید و همسرتان ناخواسته دست به چنین رفتاری بزند. اگر متوجه این رفتار شدید، احتمالاً فرزندان شما نیز متوجه آن خواهند شد. فراموش نکنید که تلاش برای جبران و نشان دادن توجه و محبت به کودکان دیگر فقط وضعیت را بدتر می کند. با صحبت و بیان نگرانی های خود با همسر و اعضای خانواده به راحتی می توانید این مشکل را حل کنید.

اخرین حرف

فراموش نکنید که جدا کردن کودکان، خیانت به کودکان دیگر نیست و نباید از آن خجالت بکشید. شما می توانید با ایجاد فضای محبت و نشان دادن این که آنها برای شما ارزشمند هستند، از تک تک فرزندان خود حمایت کنید. سعی کنید راه های جدیدی برای برقراری ارتباط با فرزندان خود بیابید. اگر شما نیز تجربه ای در این زمینه دارید که می تواند به دیگران در حل مشکل تمایز کودکان کمک کند، لطفاً در این مورد برای ما بنویسید.

رفتار مناسب با شریک عاشقانه چیست؟

حق با کدام طرف است؟

پاسخ اینگونه سوالات را در این مجموعه بیابید.